"Mijn vrouw (52 jaar) heeft een ileostoma door een rectovaginaal defect ontstaan na operatieve verwijdering van een abces. Ze heeft haar stoma sinds eind mei 2012. Onze reis ging naar Nepal, waar één van de kinderen reisleider is en derhalve 7 maanden in Nepal verblijft.
In het begin was mijn vrouw nogal onzeker over het onder controle houden van de stoma en het aangebrachte opvangmateriaal. Alles nieuw en niet adequate zorg vanuit het ziekenhuis zorgden voor deze onzekerheid. Tijdens één van de eerste weekenden ontstond lekkage door een over geïrriteerde huid. Geen hulp vanuit het (academisch) ziekenhuis, wel door de verpleegkundige van de leverancier. Zij reed 100 km (enkele reis) om mijn vrouw adequaat te helpen. Mede door deze onvolprezen zorg ontstond vertrouwen om wat verder van het vertrouwde toilet te gaan.
Omdat we vaak naar Frankrijk gaan met de auto, hebben we een noodscenario geoefend voor het geval er geen hygiënisch toilet in de buurt zou zijn. De toiletten langs de autoroutes in Frankrijk, vooral in het hoog seizoen, blinken niet uit qua hygiëne of gangbare schoonmaak. De afvalzakjes van het assortiment van de leverancier zijn lucht- en waterdicht. We hebben thuis voor de deur in de auto geoefend met het legen van het stomazakje in het afvalzakje. Met succes. Hierdoor was direct al veel onzekerheid weggenomen. Tijdens onze ritten naar Frankrijk deze procedure maar één keer nodig gehad.
Dit jaar stond een bezoek aan Nepal op onze verlanglijst. Het feit dat onze zoon daar reisleider is maakte het bespreken van de onzekerheden uiteraard een stuk makkelijker. (Waarschijnlijk zullen niet bekende reisleiders of reisorganisaties zeker kunnen inspelen op wensen van stomadragers). We maakten een rondreis van 7 dagen en één van de wensen vooraf was: geen ritten langer dan 5-6 uur zonder sanitaire stop. Dit was geen enkel probleem. De kwaliteit van de toiletten onderweg was naar onze maatstaven abominabel. De procedure met het afvalzakje heeft mijn vrouw dan ook vaak gebruikt. Dit meestal zonder hulp en naar tevredenheid. Zelfs een wildwater-rafting van een halve dag verliep zonder problemen (picknick halverwege). Hierbij werden alle deelnemers echt door en door nat. Geen probleem voor mijn vrouw.
We hebben een extra voorraad stomamateriaal besteld en de dubbele hoeveelheid meegenomen. Het eten was geen probleem. Mijn vrouw heeft hoofdzakelijk vegetarisch gegeten om er zeker van te zijn dat ze geen “slecht vlees” binnen zou krijgen. De temperatuur was tussen ’s nachts 9 à 10 graden en overdag 20 à 25 graden. Niet uitzonderlijk voor een Nederlander dus leverde geen problemen op. We overnachten in verschillende hotels, van zeer eenvoudig tot redelijk luxe.
Gezien de rondreis was er van tevoren niet één bepaalde arts of één ziekenhuis een optie in geval van nood. Wel was bedacht dat we zo nodig naar een privé kliniek zouden gaan en niet naar een algemeen ziekenhuis. We hebben een keer gezien dat er op straat een rij van +/- 60 personen voor een ziekenpost stond te wachten voor behandeling. Geen aantrekkelijk beeld als er acuut hulp nodig is. Een tip? Bedenk van te voren een noodscenario en oefen dat.
Ik heb deze ervaring willen delen omdat ik op verschillende fora lees dat stomadragers vaak moeite hebben of denken te hebben met reizen. Vooral als er onzekerheid bestaat t.a.v. onvoldoende of onbekende sanitaire voorzieningen.
Op de heenreis in het vliegtuig heb ik de stewardess ingelicht over de stoma van mijn vrouw. Op de terugreis niet meer. Zekerheid neemt toe naarmate er meer positieve ervaringen zijn!"
