Wil
Moderator Facebookgroep, Stomaatje zwemdag
Ik ben bijna 50 jaar getrouwd met mijn allerliefste maatje. Wij hebben 2 getrouwde zoons en 1 (overleden) dochter. Ook zijn wij in het bezit van de allerliefste kleinkinderen. Ik ben 42 jaar vrijwilliger bij het aangepaste zwemmen in ons dorp, wat ik heel leuk vind.
In 1979 kreeg ik de 3e miskraam en bij de curettage daarna sneed een invallende gynaecoloog mijn blaaszenuw door. Ik kon niet meer normaal plassen, dus leerde ik zelf te katheteriseren. Dat ging prima, zelfs tijdens weer een miskraam en tijdens de laatste zwangerschap van jongste. In totaal heb ik dat 15 jaar gedaan. Daarna kreeg ik als een van de eersten in het ziekenhuis in Alkmaar een suprapubisch katheter. Dat was een verbetering vond ik, vooral in de nacht, want dan ging er een nachtzak aan en hoefde ik niet meer uit bed. Ook dat ging best wel goed, al waren de wissels steeds pijnlijker en vond mijn blaas dat ballonnetje niet fijn meer.
Nog een paar keer botox gehad en toen vond ik het welletjes. 5 januari 2011 kreeg ik de Bricker na een zeer lange operatie, waarbij ze na 8 uur besloten mijn blaas te laten zitten, die was teveel ingekapseld door littekenweefsel. Voor de rest gaat dat gewoon best heel goed op wat breuken na, ik vind het leven nog steeds een feestje.