Ik ben Marc, 55 jaar en geopereerd vanwege kanker. Inmiddels ben ik daar vrij van verklaard. Kon ook niet anders, na wat er allemaal weggehaald was. 
Het was de nacht direct na de operatie waarbij ik twee stoma's kreeg. In de bloei van mijn leven, toen ik net 50 was. Kanker. Ik lag daar met slangetjes, morfinepomp, ketaminepomp, meetapparatuur, de hele mikmak. Slapen in een ziekenhuis? En zeker na zo'n dag? Mij lukte het die nacht niet.
Terwijl ik wakker lag, begon ik een lijst met de positieve kanten van stoma's te bedenken. De negatieve kanten, daar zou ik vanzelf tegenaan lopen. En ik heb inderdaad na zo'n 5 jaar al heel wat ervaring opgedaan met beide. Hier is de lijst van voordelen die ik kon bedenken, en enkele ervaringen die ik ermee op heb gedaan. (Note: wat voor mij geldt, hoeft natuurlijk niet voor iedereen te gelden. Sowieso heb ik twee stoma's).
- Nooit meer hoge nood. Zolang je je zakjes maar in de gaten houdt. Dat werd al snel een automatisme. Ik ben me heel bewust van wat er aan mijn buik bungelt. Het komt toch nog weleens voor. Maar je kunt altijd met je stomazak in de hand, overal naar binnen lopen en elke wc-deur gaat voor je open. Medisch noodgeval.
- Midden in de nacht naar de wc? Niet met een urine-nachtopvangzak van anderhalve liter. Ongestoord de hele nacht doorslapen, heerlijk! Ook geen luiers nodig op hoge leeftijd. En dankzij die zakjes hoef ik de rest van mijn leven niet in een badkuip door te brengen. Goed, dat zijn drie voordelen.
- Een grote besparing op wc-papier. Stomamateriaal wordt vergoed, dus tel uit de winst. In het begin van de eerste Covid19-crisis heb ik dubbel gelegen, vanwege het in paniek inslaan van wc-papier door half Nederland. “Wat hebben die preppers ook alweer in de kast liggen? Dat moeten wij ook hebben!” Ik niet meer.
- Een grote besparing op water, dat steeds duurder gaat worden. 10 liter per keer de wc niet meer hoeven doorspoelen, dat scheelt een hoop.
- Nooit meer op een openbare wc-pot hoeven zitten. Een heel groot voordeel, zeker op stations en vliegvelden. Ik knik tegenwoordig wat meewarig naar mensen met hoge nood, die er wel op moeten zitten. Dat is niet leuk.
- Misbr... sorry, gebruik kunnen maken van het feit dat je 'zielig' bent. “Agent, ik heb twee stoma's, en ze staan op springen. Wilt u me nu echt ophouden?”. Wildplassen? Je zakjes moeten legen in de bosjes? “Sorry! Medisch noodgeval!” Ik ken een vrouw met een stoma, die het geweldig vindt dat ze nu tegen een boom kan plassen.
- Ongestraft scheten kunnen laten in restaurants en andere deftige plaatsen. Dat klinkt banaal, maar het gaat voorkomen. In dat geval hoef je je er niet voor te schamen. Ik gebruik de twee toverwoorden: “Sorry, stoma”. Ook handig in andere situaties. Daarna zal niemand het er meer over hebben, en kun je rustig je gang gaan. Het enige risico is dat er af en toe iemand in de slappe lach schiet. Ook die mensen wennen er wel aan. En het breekt het ijs.
Ik zou het bijna iedereen aanraden. Stomadragers hebben toch maar mooi geluk! 
