- U bevindt zich hier:
- Home
- Lotgenoten
- Stomaatjes bloggen
Bert: Ik denk terug aan Koningsdag…
Wat een mazzel, ik mag uitslapen. Niet om 7 uur uit bed, maar toch om 7 uur wakker. Prima, ook goed, dus maar even blijven liggen, zodat Yvonne de gelegenheid heeft om op haar gemak te gaan douchen.
Lees meer: Bert blogt: Inschattingsfoutje bij het darmspoelen
Esther: Pijn in de buik is een heel groot begrip bij onze puber Meike. Zo krijgt ze buikpijn van een blaasontsteking. Maar ze kan ook “buikpijn” krijgen van rekenen. En tja, ze is ook al dertien, dus buikpijn kan ook duiden op de eerste tekenen van menstruatie.
Alles
Myrthe: Het nemen van een dergelijk besluit vond ik een bevalling. Voor de één is een stoma de uitkomst van een spoedoperatie. Voor de ander een ver-van-mijn-bed-show die harde realiteit wordt. Iedereen beleeft ’t anders en alle gevoelens zijn valide. Ik deel nu met je wat het voor mij betekend heeft.
Joyce: Heel leuk, dat “jong” zijn, maar ik word langzaam gek van deze uitdrukking. Begrijp me niet verkeerd, ik ben zeker niet oud en ik ben me daar zelf absoluut bewust van. Maar… Het feit dat ik in dagen op deze aardbol misschien ‘nog maar’ bijna 30 jaar leef, neemt niet weg dat er in deze ruim 29 jaar al enorm veel gebeurd is.
Bert: We hadden vandaag onze kwartaal-meeting met alle collega’s van ons bedrijfsonderdeel. Ook ik had een stuk voor te dragen, dus goed voorbereid kwam ik met de collega’s tegen een uur of 11 in de grote zaal bijeen.
Lees meer: Bert blogt: MIJN rugzak, letterlijk, maar evengoed ook figuurlijk
Esther: Zes jaar geleden schreef ik een gedicht. Onze Meike (13 jaar oud) heeft al sinds haar tiende twee stoma’s: een spoelstoma/chait en een colostoma. We zien dus vaak meerdere artsen en soms lijken ze allemaal tegelijk te komen. En ze vinden allemaal iets anders. Soms spelen ze duidelijk het spelletje ‘ik zie, ik zie wat jij niet ziet’. En dan komt mijn gedicht van zes jaar geleden weer naar boven…
Bert: Onze vakantie is zo ongeveer ten einde, we zijn met onze zoon Jos met de camper van Sydney naar Cairns getrokken, en zullen nu weer met het vliegtuig huiswaarts moeten. Jos woont in Sydney en heeft een andere vlucht, waardoor het na een intensieve en beregezellige reis toch een afscheid met een traan werd. Onze overstap is wel in Sydney, maar de kans is niet groot dat we elkaar daar nog zien.
Ik ben Marc, 55 jaar en geopereerd vanwege kanker. Inmiddels ben ik daar vrij van verklaard. Kon ook niet anders, na wat er allemaal weggehaald was. 
Lees meer: Gastblog: Stomadragers hebben toch maar mooi geluk!
Eliene: Laatst werd de pagina 'Vergoedingen' gedeeld op de Facebookpagina van Stichting Stomaatje. Een stomadrager kwam via die pagina op een oudere blog van mij terecht over de bezuinigingen van de zorgverzekeraars. Deze gaf aan dat dit een verouderde blog is en inmiddels alles goed is geregeld. Maar is dat eigenlijk wel zo?
Nee, ik vind van niet. Als je ziet wat er allemaal voor en achter de schermen in stomaland gebeurt, word ik daar wel ongerust van. De zorgverzekeraar heeft alle macht en beslist over de rug van de stomadrager.
Eliene: Ik voel me veilig en vertrouwd in het ziekenhuis. Zelfs als ik in het zoveelste ziekenhuis lig dat ik niet ken. Want door mijn lastige dossier heb ik al heel wat ziekenhuizen in Nederland en ook over de grens gezien. Al onnoemelijk vaak ben ik geopereerd, voornamelijk aan mijn buik. Vond ik vroeger 1 nacht in het ziekenhuis al veel, nu draai ik mijn hand niet meer om voor een week of langer. Al vond ik die 2 maanden wel aan de lange kant. Je ondergaat het, je geeft je eraan over en vecht om weer te herstellen.
Ontvang een sleutelhanger!
Word nu donateur en ontvang een Stomaatje druppie of poepie sleutelhanger!
Nieuwsbrief
Foutje gezien op Stomaatje.nl?
Help Stichting Stomaatje haar website verbeteren. Meld het via dit formulier.