Ileostoma na darmperforatie
Rick (46): Ik werd in 2024 voor een hersentumor opgenomen en door allerlei complicaties en vele operaties, lag ik 3,5 maand in het ziekenhuis. Eén van de dingen die in die periode gebeurde, was een ontzettende pijn in mijn buik. Ik kreeg een darmonderzoek om te kijken waar de pijn vandaan kwam, en bij dat onderzoek is mijn darm geperforeerd. Daarom kreeg ik een ileostoma.
Ik vernam pas later dat ik een stoma had gekregen
Ik was tijdens deze periode zo ziek, dat ik in het begin niet eens wist dat ik een stoma had. Pas later kwam ik hierachter. De stomazorg werd eerst in het ziekenhuis door het ziekenhuispersoneel gedaan en later pas met mijn zorghulp.
Mijn stoma leidde zijn eigen leven
Ik ben nooit een stoma-man geweest. Ik vond het een vervelend ding op mijn lichaam dat zijn eigen leven leefde en scheten liet als het zelf zin had. Ik was (en ben) veel bezig met revalideren vanwege meerdere hersenoperaties. Ik zat toen ook veel in wachtkamers, waar de stoma dan ook zijn leven leidde.
Gieren van het lachen
Toch heb ik ook wel grappige situaties meegemaakt met mijn stoma. Net vóór de hersteloperatie ging ik met mijn zoontje van 7, en een vriend en zijn dochter logeren met onze caravan. Mijn zoontje ging ’s nachts tegen mij aanliggen en het stomazakje liet los. We zaten onder de ontlasting en gingen vroeg in de ochtend douchen. We stonden op een boerencamping en dachten eerst dat de boer aan het gieren was!
Negen maanden later: hersteloperatie
Mijn darmen hadden rust nodig. Na vele maanden kreeg ik een kijkoperatie om te zien of een hersteloperatie mogelijk was. Dat was gelukkig zo en na ongeveer negen maanden werd mijn stoma weer opgeheven.
Horrorverhalen? Bij mij ging het goed
Ik vond dat heel spannend. Je leest natuurlijk veel horrorverhalen en dat wil je graag voorkomen. Mijn arts heeft me gelukkig goed voorgelicht over de eventuele complicaties.
De operatie ging goed en ik mocht na drie dagen al naar huis met thuismonitoring. Elke dag moest ik mijn zuurstofgehalte en temperatuur meten en aan het ziekenhuis doorgeven.
Lichaam met een verhaal
Het herstel na de operatie ging goed, ik had geen complicaties. Je ziet het wel, ik heb een getekend lichaam. Eentje met een verhaal. Zonder stoma voel ik me vrijer, heb ik niet meer het idee dat mensen naar me kijken in het zwembad. Ik loop veel in de zon zonder shirt. Ben tevreden dat ik niet meer na hoef te denken over bestellingen van stomamateriaal, en het is fijn dat het niet meer onder je shirt zit.
Drie vooruit, twee achteruit is ook vooruit
Wat nog wel lastig is, is dat ik ook nog aan het revalideren ben voor niet-aangeboren hersenletsel (NAH) door de operaties aan een hersentumor. Ik moet leren balansen. Het is soms niet makkelijk om rustmomenten te vinden met drie opgroeiende kinderen en hun volle agenda’s. Het voelt, ondanks dat ik weer veel kan, als een zoektocht. Zelfs met vrijwilligerswerk moet ik balanceren en kan ik de ene keer meer dan de andere keer. Maar drie vooruit, twee achteruit is nog steeds naar voren, al gaat het wel trager dan je zelf hoopt.
Heerlijk om weer op de wc te zitten
Ontlasting via de normale weg ging eigenlijk heel snel goed. Ik smeerde wel barrièrecrème op mijn anus om een kapotte huid tegen te gaan. Ik vond het heerlijk om weer een tijdje op de wc te mogen zitten.
In het begin was het wel even wennen, maar het proces liep weer. Ik was er best trots op. In het begin moest ik een keer of tien op een dag naar de wc. Soms ging ik al bij kleine beetjes. Inmiddels is dit een keer of drie. Ik heb eigenlijk wel een goede stoelgang.
Vrijer zonder stoma
Of ik mijn stoma soms nog mis? Nee, nooit! Ik ben blij dat het weg is. Het is dat het moest, maar ik voel me veel vrijer zonder stoma. Ik pas wel op met bijvoorbeeld zwemmen met de kinderen, dat ik niet per ongeluk in mijn buik geschopt word.
Mijn tip voor anderen die nadenken over het opheffen van hun stoma: niet te veel op internet naar horrorverhalen kijken. Vertrouw op jezelf!
